زن: آیا می توانستید این فرآیند را بدون لمس کردن نیز انجام دهید.
مطمئنا. می توان از یک تکیه گاه صوتی یا بصری استفاده کرد. بدون لمس کردن نیز می توان این کار را کرد، ولی توصیه می کنم این کار را از طریق لمس کردن انجام دهید. کارهای لمسی، نظام قدرتمندی برای ایجاد تکیه گاه ذهنی هستند. وقتی یک نفر لمس می شود، در واقع آن را احساس می کند. ولی وقتی یک علامت بصری در شخص ایجاد کنید، او ممکن است چیز دیگری را نگاه کند و یا چشمهایش را ببندد.
مرد: پس با این وجود، تکیه گاه واسطه می تواند لحن خاصی از یک صدا باشد؟
بله، تکیه گاههای صدایی در این جامعه از بقیه تکیه گاهها قوی ترند، زیرا اکثر آمیکایی ها به طور آگاهانه به چیزی گوش نمی دهند. در این کشور تعداد کسانی که گوش می دهند بسیار اندک است، کمی بیش از تعداد موسیقی دانها.
می توان از یک تکیه گاه صوتی یا بصری استفاده کرد
در انگلستان، اختلاف طبقاتی موضوع مهمی به شمار می آید. در آن کشور اگر بخواهید طبقات مختلف را از یکدگیر تمیز دهید، باید قادر به شنیدن و تشخیص لهجه ها و لحن های مختلف صدایی باشید. به همین دلیل است که انگلیسی ها در شنیدن تغییرات صدایی، نکته سنج تر هستند. کسی که به دو یا چند زبان تلکم می کند و کسی که لهجه های یک زبان را آموخته است، به خوبی نسبت به این نوع تغییرات حساسیت نشان می دهد.
اکثر آمریکایی ها عملا به توالی کلمات و الگوی تلفظی خودشان یا دیگران گوش نمی کنند. آنها فقط نسبت به تصاویر، گفتگوهای درونی و احساساتی که در برابر شنیده هایشان دارند آگاه هستند. افراد بسیار کمی قادرند لهجه شما را تقلید کنند ما با دقت به افراد گوش می دهیم. هیچ چیز از گفته آنها را اضافه یا کم نمی کنیم. این یک احساس لطیف انسانی است که ما تا مدتها از آن بی خبر بودیم. گمان می کردیم که هر کسی به کلمات گوش می دهد.
