همه چیزهایی که هرگز به تو نگفتم

لیدیا مرده است. اما هنوز این را نمی دانند… این داستان عالی درباره ی یک خانواده ی چینی آمریکایی که در سال دهه ی 1970 در شهر کوچک اوهایو زندگی می کند، این چنین شروع می شود. لیدیا فرزند مورد علاقه ی مرلین و جیمز لی است، که دختر وسطی آن ها است، دختری که چشمان آبی روشن را از مادرش و موهای سیاه کهربای خود را از پدرش به ارث برده است. والدین او مصمم هستند که لیدیا رویاهایی را کامل کند که آن ها قادر به دنبال کردن آن نبودند- مرلین می خواهد که او جای خانه دار شدن ، دکتر شود و جیمز می خواهد که لیدیا در مدرسه محبوب باشد و دختری با زندگی اجتماعی شلوغ و نقطه ی اتکاء همه ی گروه ها باشد.

زمانی که جسد لیدیا در دریاچه ی محلی پیدا می شود، قانون تعادل ظریفی که خانواده ی لی را کنار هم نگه داشته است به هرج و مرجی بدل می شود که آن ها را مجبور به مواجهه با اسراری می کند که مدت طولانی گفته نشده است و آن ها را به آرامی از یکدیگر جدا کرده است. جیمز که گناه او را از پا درآورده است، بی اعتنایی در پیش می گیرد که ممکن است ازدواج او را نابود سازد. مرلین ویران و کینه جو شده و مصمم است که با هر هزینه ای شده یک گروه مسئول را پیدا کند. برادر بزرگتر لیدیا، ناتان، مطمئن است که پسر بد همسایه ، جک بطریقی در این کار دست داشته است. اما کوچکترین عضو خانواده –هانا- است که مشاهده می کند و بیشتر از هرکسی متوجه می شود و احتمالا او تنها شخصی است که حقیقت را در مورد آنچه اتفاق افتاده است می داند.

“همه چیزهایی که هرگز به تو نگفتم” داستان به شدت اثرگذار در مورد خانواده، تاریخ، معنای خانه، است و هم جذاب و هم پرتره ای پر احساس از خانواده است که اختلافات بین فرهنگ ها و شکاف درون یک خانواده را بررسی می کند و از روش های تلاشی که مادرها و دخترها، پدرها، پسرها و زن ها و شوهرها در تمام زندگی خود برای درک یکدیگر می کنند پرده بر می دارد.