Dataclysm: Who We Are

(When We Think No One’s Looking)

اطلاعات شخصی ما برای برای جاسوسی از ما، استخدام و اخراج ما، فروش اجناسی که نیازی نداریم استفاده می شوند. در دیتاکلیسم ، کریستین رادر از این امر استفاده می کند تا به ما نشان دهد که واقعا چه کسی هستیم.

قرن ها، ما به نمونه برداری یا آزمایش های در مقیاس کوچک برای مطالعه ی رفتار انسان تکیه کرده ایم. امروزه روش جدیدی امکانپذر است. از آنجایی ما بیشتر وقت زندگی خود را به صورت آن لاین می گذرانیم، محققان سرانجام می توانند ما را به صورت مستقیم، به تعداد زیاد و بدون هیچ فیلتری رصد کنند. دانشمندان اطلاعات تبدیل به آمارگیران جدید شده اند.

 در این کتاب جسورانه و بدیع، رادر توضیح می دهد که چگونه از “لایک های” فیسبوک با دقت شگفت آوری می توان گرایش جنسی یک شخص و حتی هوش او را پیش بینی کرد، چگونه زنان جذاب درخواست های مصاحبه ی بیشتری دریافت می کنند و چرا برای در مرکز توجه بودن باید اشخاص متنفر داشته باشید. او نموداری از ظهور و سقوط کلمات ناسزا در امریکا را از طریق جستجوگر گوگل تهیه می کند و پویایی جدید خشم مشترک در توییتر را بررسی می کند. او نشان می دهد که چگونه مردم خود را در محیط خصوصی و عمومی ابراز می کنند. حداقل چیز آسیایی که می توانید بگویید چیست؟ مردم در ورمونت بیشتر استحمام می کنند یا در نیوجرسی؟ زن های سیاه پوست در مورد Simon & Garfunkel چه فکر می کنند؟ (نکته: آن ها در مورد Simon & Garfunkel فکر نمی کنند.) رادر همچنین مهاجرت مردم در طول زمان را رصد می کند که نشان می دهد چگونه گروهی از مردم از برخی شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ مشابه در سراسر جهان می روند. و به  چالش حفظ حریم خصوصی در دنیایی که این  شناسایی ها ممکن است می پردازد.

دیتاکلیسم پر از شوخ طبعی و بصیرت است و راهی جدید برای دیدن خود است – کیمیاگری  هوشمندانه که در آن ریاضی، انسان و اعداد را تبدیل به روایتی از زمان ما می کند.